سرخک یک بیماری زمان بچگی میباشد که در اثر مدلی ویروس تشکیل می‌شود. این عارضه که زمانی خیلی انتشار یافته بود، الآن نبستا کامل می‌توان با واکسن پیشگیری شود. سرخک که به آن روبلا هم می‌گویند، می تواند برای بچه‌های کوچک خطرناک و حتی مرگ آور باشد. در وضعیتی که به علت دریافت روزافزون واکسن سرخک، تعداد مرگ و میر در سراسر دنیا رو به کمی می‌رود، این بیماری الانم در سال بالای ۱۰ هزار نفر را که بیشتر زیر پنج سال هستند از بین می‌برد. آشنایی با بیماری سرخک، خود یک آگاهی مفید است تا پایان این مقاله با توکاک مگ همراه باشید.
علائم سرخک
نشانه‌های سرخک حدود ۱۰ تا ۱۴ روز بعد از قرار گرفتن در ابتلا شدن ویروس نمایان می‌شود. نشانه و علائم سرخک اغلب شامل موارد پایین میباشد:
- تب
- سرفه خشک
- آبریزش بینی
- گلو درد
- چشم های ملتهب (ورم ملتحمه)
لکه‌های سفید کوچک با مرکز سفید مایل به آبی روی یک صفخه قرمز که در درون دهان و روی لایه درونی گونه وجود دارد – که به آنها لکه‌های کوپلیک گفته می‌شود. مدلی بثورات پوستی که از لکه‌های عظیم و مسطح ایجاد شده که بیشتر روی یکدیگر افتاده‌اند.
توجه کنید: برای آشنایی با بیماری ایدز در اینجا کلیک کنید!!!
علامت‌ها و نشانه‌های غیر اختصاصی (آشنایی با بیماری سرخک)
سرخک اغلب با تب خفیف تا متوسط شروع می‌شود که بیشتر با سرفه مداوم، آبریزش بینی، چشم‌های ملتهب (ورم ملتحمه) و گلودرد همراه می‌شود. این عارضه نسبتاً خفیف امکان دارد دو یا سه روز طول بکشد.
بیماری حاد و بثورات
بثورات از نقاط قرمز كوچكی ایجاد شده‌اند كه بعضی از آنها كمي ورم دارند. لکه‌ها و برآمدگی‌ها خیلی نزدیک به هم و به صورت خوشه‌ای قرار دارند و به پوست جلوه‌ای لکه دار می‌دهند. این لکه ها اول در چهره پدیدار می‌شوند.
دوره واگیر
شخص مبتلا به سرخک می‌تواند حدود هشت روز ویروس را به دیگران انتقال دهد، که چهار روز قبل از پدیدار شدن بثورات آغاز شده و ۴ روز پس از تشکیل بثورات پایان می یابد.
چه وقت باید به پزشک اطفال مراجعه کرد؟
اگر احتمال می‌دهید شما یا کودکتان در خطر سرخک قرار گرفته باشید یا اگر بثوراتی مانند سرخک دارید با پزشک خود مشورت کنید.
سوابق واکسیناسیون خانواده خود را، به ویژه وقتی فرزندانتان مدرسه یا دانشگاه را آغاز می کنند یا پیش از سفرهای خارجی، با پزشک مشورت کنید.
توجه کنید: برای آشنایی با بیماری گال در اینجا کلیک کنید!!
عوامل ابتلا به سرخک (آشنایی با بیماری سرخک)
سرخک یک بیماری خیلی واگیر دار است که به وسیله ویروسی تشکیل می‌شود که در بینی و گلوی کودک یا بزرگسال گرفته‌شده پیشروی می‌کند. بعد وقتی که شخص بیمار به سرخک سرفه، عطسه یا صحبت می‌کند، قطرات آلوده در هوا تکثیر می‌شوند، جایی که دیگر اشخاص می‌توانند آنها را نفس بکشد.
قطرات آلوده همینطور احتمال دارد روی سطحی مستقر شوند، مکانی که برای چند ساعت فعال و واگیر باقی می‌مانند. شما می توانید با گذاشتن انگشتان در دهان یا بینی خود و یا لمس چشم‌های خود بعد از لمس کردن نقطه آلوده، به ویروس دچار می‌شوید. تقریبا ۹۰ درصد از اشخاص مستعد که در خطر فرد آلوده به ویروس قرار دارند، مبتلا خواهند شد.
موارد خطرزا
موارد خطر سرخک شامل:
غیر واکسینه بودن:
اگر واکسن مخصوص سرخک را نزدید، امکان ابتلا به این عفونت در شما خیلی بالا است.
مسافرت‌های خارج کشور:
اگر به کشورهای در حال پیشرفت سفر کنید، مکانی که سرخک مرسوم است، خطر اینکه این به عارضه مبتلا شوید زیاد است.
کمبود ویتامین A:
اگر ویتامین A مناسب در رژیم غذایی خود نداشته‌باشید، احتمال اینکه نشانه و عوارض بسیاری داشته باشید بسیار میباشد.
عوارض سرخک
عوارض سرخک عبارتند از:
عفونت گوش:
یکی از بارزترین عوارض سرخک ، عفونت باکتریایی گوش میباشد.
برونشیت، التهاب حنجره یا خروسک:
سرخک امکان دارد باعث التهاب جعبه صوتی (حنجره) شما یا التهاب حنجره داخلی که مجاری مهم ریه را می پوشانند (لوله های برونشی) شود.
پنومونی:
پنومونی عفونت متداول سرخک میباشد. کسانی که سیستم ایمنی بدنشان در خطر است می توانند دچار نوعی خاص و خطرناکی از پنومونی شوند که بعضی اوقات سسب مرگ می‌شود.
انسفالیت:
حدود ۱ از ۱۰۰۰ نفر ابتلا شده به سرخک دچار عفونتی به اسم انسفالیت می‌شوند.
مسئله بارداری:
اگر باردار هستید ، برای پیشگیری از سرخک باید محافظت‌های م انجام دهید زیرا این بیماری می تواند سبب زایمان زودرس، وزن کم نوزاد موقع تولد و فوت مادر شود.
راه‌های پیشگیری از سرخک (آشنایی با بیماری سرخک)
مرکز کنترل و جلوگیری از بیماری‌ها پیشنهاد می کند که بچه‌ها و بزرگسالان برای پیشگیری از سرخک واکسن تزریق کنند.
واکسن سرخک در کودکان
برای پیشگیری از سرخک در بچه‌ها، پزشکان اغلب اولین دوز واکسن را میان ۱۲ تا ۱۵ ماهگی به نوزادان می زنند که دوز دوم آن به طور معمول میان ۴ تا ۶ سال تجویز می‌شود. به یاد داشته‌باشید:
اگر وقتی که نوزاد شما ۶ تا ۱۱ ماه دارد به مسافرت خارج می‌روید، با دکتر کودکتان درمورد دریافت سریع‌تر واکسن سرخک حرف بزنید.
اگر کودک یا نوجوان شما دو دوز واکسن را در وقت گفته‌شده تزریق نکند احتمال دارد او به هنگام دو هفته به دو دوز از واکسن با فاصله ۴ هفته نیاز داشته باشد.
واکسن سرخک در بزرگسالان
اگر شما دیگر کودک نیستید با این خصوصیات احتمالا احتیاج به واکسن سرخک داشته‌باشید:
مثل رفتن به دانشگاه، سفرهای خارجی یا فعالیت در بیمارستان – و اثباتی بر مصونیت محافظتی شما وجود نداشته‌باشد.
اگر درمورد این که آیا به واکسن سرخک احتیاج دارید یا خیر اطمینان ندارید، با دکتر صحبت و مشورت کنید.
جلوگیری از سرخک در هنگام شیوع بیماری یا عفونت شناخته‌شده
اگر فردی در خانواده شما سرخک دارد، برای محافظت از خانواده و آشنایان لطمه این اعمال احتیاطی را انجام دهید:
کناره گیری:
در حالی که سرخک از حدود ۴ روز قبل و ۴ روز بعد از ظاهر شدن بثورات خیلی واگیردار میباشد، اشخاص مبتلا نباید در این زمان به فعالیت‌هایی برگردند که در آنها با اشخاص دیگر ارتباط برقرار می‌کنند. همینطور احتمال دارد نیاز باشد اشخاص بدون واکسینه برای مثال خواهر و برادر از شخص آلوده دوری کنند.
واکسیناسیون:
اطمینان حاصل کنید هر شخصی که در معرض ابتلا به سرخک بوده و کامل واکسینه نشده، فورا وقت واکسن بگیرد. این حاوی شیرخواران بیشتر از ۶ ماه و هر شخص متولد ۱۹۵۷ یا پس از آن است که اسناد و مدارک معتبر درباره واکسیناسیون نداشته یا مدارکی درباره مصونیت ایمنی یا مبتلا به سرخک در قدیم ندارد.
توجه کنید: برای مشاهده علت خشکی پوست و راه درمان آن اینجا کلیک کنید!!!
تشخیص سرخک
دکتر شما اغلب می تواند سرخک را بر پایه بثورات مشخصه عفونتی و همینطور یک لکه کوچک و مایل به آبی با رنگ سفید بر روی سطح قرمز روشن – لکه کوپلیک – بر روی سطح درونی گونه تشخیص دهد. با این وجود خیلی از پزشکان هیچ سرخکی را مشاهده نکردند و احتمال بثورات را با تعدادی از مریضی‌های دیگر اشتباه بگیرند.
در حالت لازم، آزمایش خون می تواند اثبات کند که آیا این بثورات از سرخک گرفته‌شده یا خیر. بیماری سرخک را همینطور می‌توان با آزمایشی که به طور کلی از نمونه گلو یا نمونه ادرار استفاده می‌کند، اثبات کرد.
راه‌های درمان سرخک (آشنایی با بیماری سرخک)
هیچ درمانی مخصوصی برای عفونت سرخکی که تشیکل‌شده وجود ندارد. با این وجود بعضی کارها می تواند برای محافظت از اشخاص آسیب پذیر که در خطر ابتلا به ویروس هستند انجام شود.
واکسیناسیون پس از مواجهه:
می توان به اشخاصی که ایمن نشده‌اند، برای مثال نوزادان، ظرف ۷۲ ساعت بعد از رویارویی با بیماری سرخک واکسن تزریق کند تا در مقابل بیماری مقاومت کند. اگر سرخک هنوز پیشرفت کند، این بیماری اغلب نشانه‌های خفیف‌تری داشته و مدت زمان پایینی ادامه خواهد یافت.
ایمونوگلوبولین سرم:
بانوان باردار، بچه‌ها و اشخاص دارای سیستم ایمنی ضعیف که در خطر این بیماری قرار دارند امکان دارد تزریقی از پروتئین ها (آنتی بادی ها) با اسم ایمونوگلوبولین سرم کسب کنند. این آنتی بادی‌ها هنگامی که ظرف مدت ۶ روز بعد از رویارویی با ویروس داده‌شوند می‌توانند از این بیماری جلوگیری کرده یا شدت عوارض را پایین بیاورد.
داروهای تاثیرگذار برای بهبودی سرخک
تب برها:
شما یا بچه‌هایتان امکان دارد از داروهای بدون نسخه مثل استامینوفن (Tylenol و سایر) ، ایبوپروفن (Advil ، Motrin نوزادان و غیره) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) نیز مصرف کنید تا در حذف تب همراه سرخک کمک کنید.
کودکان و نوجوانانی که نشانه‌های سرخک را دارند آسپرین مصرف نکنند. با اینکه آسپرین برای استفاده در کودکان بیشتر ۳ سال قابل تأیید میباشد، اما كودكان و نوجوانانی كه از عارضه آبله مرغان یا نشانه‌های شبیه آنفولانزا درمان می‌شوند هیچ وقت نباید آسپرین استفاده کنند.
آنتی بیوتیک ها:
اگر یک عفونت باکتریایی مثل ذات الریه یا عفونت گوش در وضعیتی که شما یا بچه‌یتان مبتلا به این بیماری هستید، تشکیل شود، متخصص احتمال دارد برای شما آنتی بیوتیک بنویسد.
ویتامین A:
کودکان با میزان کم ویتامین A امکان اینکه گونه سخت‌تری از سرخک را بگیرند بیشتر میباشد. دادن ویتامین A احتمال دارد شدت سرخک را کم کند. این ویتامین به طور کلی با مگادوز 200000 واحد میان المللی (IU) برای کودکان بیشتر از یک سال تجویز می‌شود.
کلام آخر
کاربران گرام امیدوارم مطالب آشنایی با بیماری سرخک برای شما مفید بوده باشد. در صورت احساس نفوذ همچین بیماری به بدن خود حتما به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
