یکی از پرافتخارترین تیم‌های ورزشی آث میلان است که طرفداران بسیار زیادی دارد. باشگاه فوتبال آث میلان یکی از موفق‌ترین باشگاه‌های ایتالیا محسوب می‌شود که دستاوردها و موفقیت‌های زیادی را در طول تاریخ به نام خود به ثبت رساند. برای آنکه بدانید این تیم از کجا آمد و چطور به عنوان یک نام درخشان در ذهن هواداران جای گرفت، در این بخش همراه ما باشید.
آث میلان چطور شکل گرفت؟
«هربرت کیلپین» در سال 1998 آ.ث. میلان را به عنوان یک باشگاه فوتبال در میلان ایتالیا تاسیس کرد. این باشگاه به ایتالیایی «آسوچیاتزیونه کالچو میلان» تلفظ می‌شود که بعدها به آن آث میلان می‌گفتند. البته که ریشه تاسیش آن به سال 1899 توسط «آلفرد ادواردز» و «هربرت کیلپین انگلیسی» باز می‌گردد.
آن‌ها هیچ‌گاه تصور نمی‌کردند که توافق‌شان قرار است روزی به یکی از بزرگ‌ترین و پرافتخارترین تیم‌های تاریخ جهان تبدیل شود. باشگاه فوتبال آث میلان از تیم‌های مطرح در سری A ایتالیاست که با یک جمله معروف در سال 1899 در ذهن همه طرفداران ماند.
آن‌ها باور داشتند که «ما به عنوان تیم شیاطین، رنگ‌های قرمز و سیاه به معنای آتش و ترس را در حرفایمان به تصویر می‌کشیم.» همچنین بازیکنان این تیم لقب «روسونری» داشتند که به معنای همان قرمز و مشکی بود.
تیم آث میلان از دسته باشگاه‌های ورزشی بود که به سرعت رشد کرد و طرفداران زیادی به سمت خود جذب نمود. این باشگاه اولین قهرمانی‌اش را در ابتدای سال 1901 به دست آورد و در جام قهرمانی ایتالیا جشن گرفت. البته که در سال‌های 1906 و 1907 نیز دو قهرمانی دیگر به نام خود به ثبت رساند.
آث میلان به دلیل اختلافات داخلی، در سال 1908 به سراغ جذب بازیکنان خارجی رفت. این اتفاق، منجر به تاسیس یک باشگاه جدید در شهر میلان به نام «اینتر میلان» گردید که تا فصل 1950-1951 نتوانست قهرمانی دیگری را در ایتالیا به دست آورد.
نقطه عطف آث میلان؛ ورود پرهیجان روکو
درست در دهه 1950 میلادی، میلان با هدایت مثلث سوئدی «گره نولی» که از «گونار گرن»، «گونار نوردال» و «نیلس لیدهولم» تشکیل شده بود، به اوج خود بازگشت. پس از آن برای نخستین‌بار در سال 1958، باشگاه توانست به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه پیدا کند و در مقابل باشگاه فوتبال رئال مادرید در وقت اضافه، 3 بر 2 مغلوب گردید.
زمانی که تیم در ناامیدی به سر می‌برد، در اوایل دهه 1960، «نرئو روکو» با ورود پرهیجان خود به عنوان سرمربی تیم، باشگاه را به قدرت رساند. به صورتی که باشگاه فوتبال آث میلان در فینال 1963 توانست بر تیم بنفیکا پیروز شود و لقب «نخستین تیم فاتح اروپا» را به دست آورد.
باشگاه تحت هدایت روکو همچنان در قله موفقیت قرار گرفته بود و در سال 1968 هامبورگ را شکست داد. سپس برای دومین بار، در سال 69 قهرمانی اروپا را از آن خود کرد. جذابیت ماجرا اینجاست که در همان سال، تیم در جام بین قاره‌ای، در یک دیدار جنجالی و هیجانی، شکست را 4 بر 2 به استودیانتس آرژانتین تحمیل نمود و فاتح جام معتبر بین‌المللی شد.
نرئو روکو به عنوان سرمربی پرافتخار آث میلان، در اوایل دهه 70 نیز جام برندگان را از آن تیم کرد. او دست از تلاش برنمی‌داشت و بار دیگر در همان سال، 3 بار کوپا ایتالیا را فتح نمود. در اواخر دهه نیز نیلس لیدهولم هدایت تیم را به عهده گرفت و دهمین اسکودتو را به دست آورد. به همین مناسبت، ستاره طلایی به روی لباس اعضای تیم باشگاه، به تصویر کشیده شد.
توتونرو؛ تجربه افت میلان به سری B
زمانی که جیانی ریورا بازنشسته شد، میلان به صورت غیرقابل باوری افت کرد. در واقع، افت باشگاه، نتیجه شرط‌بندی و پرداخت رشوره یا همان توتونرو بود که به دلیل تغییر نتیجه مسابقات در سال 1980 اتفاق افتاد. این اتفاق در عین حال، باشگاه فوتبال آث میلان را به سری B فرستاد.
در سال 1980 و 1981 باشگاه برای اولین‌بار قهرمانی سری بی را به دست آورد و توانست بار دیگر به نقطه اوج خود، یعنی سری A بازگردد. البته که خوشحالی تیم چندان طول نکشید و آن‌ها بار دیگر به سری بی سقوط کردند. اگر از طرفداران آرسنال هستید، بهتر با باشگاه فوتبال آرسنال بیشتر آشنا شوید.
با وجود اتفاقات پیاپی، باشگاه دست از تلاش برنداشت و در همان فصل توانست فاتح جام میتروپا شود. در سال 1982 ریاست باشگاه به «جوزپه فارینا» واگذار گردید و میلان بار دیگر به قله موفقیت خود یعنی سری آ بازگشت. جوزپه قبل از آنکه باشگاه را به برلوسکونی واگذار کند، قراردادی با «پائولو مالدینی» امضا نمود.
خریداری باشگاه توسط برلوسکونی؛ آغاز شکوفایی و موفقیت
در سال 1986 باشگاه توسط برلوسکونی خریدار شد و یکسال بعد، «آریگو ساکی» به عنوان سرمربی تیم انتخاب گردید. در آن زمان، «مارکو فان‌باستین»، «رود گولیت» و «فرانک ریکارد» به تیم پیوستند و دوران شکوفایی مجدد را به تیم آوردند.
ساکی در ابتدای مربی‌گری خود در سال‌های 1987 – 1991 8 جام قهرمانی را برای تیم آورد. یک قهرمانی به سری آ، یک قهرمانی به سوپر جام ایتالیا، 2 قهرمانی به جام باشگاه‌های اروپا، 2 قهرمانی سوپر جام اروپا و 2 قهرمانی از جام بین قاره‌ای به دست آمدند.
آریگو ساکی در این دوره نایب قهرمانی سری A و نایب قهرمانی کوپا ایتالیا را نیز در کارنامه باشگاه به ثبت رساند. پس از او «فابیو کاپلو» هدایت میلان را به دست گرفت و بدون کوچک‌ترین شکستی، قهرمانی ایتالیا را برای تیم به ارمغان آورد.
باشگاه دو فصل بعد نیز توانست قهرمانی ایتالیا را به دست آورد و کاپلو با اقتدار تمام راه ساکی را ادامه داد. به صورتی که توانست 3 فینال پشت سر هم، در لیگ قهرمانان جام باشگاه‌ها حاضر شود. در نهایت فینال 1994، تیم بارسای مقتدر یوهان کرایف را با 4 گل در هم شکست.
اینجا بود که آث میلان توانست به رکورد 6 قهرمانی رئال مادرید نزدیک‌تر شود. سال بعد، در برابر آژاکس به صورت غیرمنتظره شکست خورد، در صورتی که اگر پیروزی را به دست می‌آورد، هم‌رده رئال مادرید، به عنوان رکورددار اروپا قرار می‌گرفت. باشگاه فوتبال بایرن مونیخ، یکی دیگر از تیم‌های مشهور جهانی است که تاریخچه آن شما را شگفت‌زده می‌کند.
سرگذشت میلان: 1996 تا 2003
باشگاه فوتبال آث میلان در دهه 90، بار دیگر سقوط کرد و در فصل‌های 1996 تا 1998 حتی قدرت ساکی و کاپلو هم نتوانست موفقیت تیم را به دست بگیرد. در نهایت آن‌ها با شکست 6 گل از یوونتوس، بدترین نتیجه دوران برلوسکونی را پشت سر گذاشتند. باشگاه فوتبال منچسترسیتی یک باشگاه حرفه‌ای در لیگ برتر انگلستان بوده که اسطوره‌های فراوانی دارد. به عنوان یک هوادار، راجع به سرگذشت آن چه می‌دانید؟
از آنجایی که میلان هیچ‌وقت سقوط را جدی نمی‌گرفت، در نخستین دهه قرن بیستم، بار دیگر پرچم پیروزی را بالا برد. میلان در آن زمان توانست به عنوان قدرتمندترین باشگاه‌های اروپا و جهان شناخته شود و در سال‌های 2003 تا 2007، به مدت سه مرتبه توانست به فینال اروپا راه یابد.
تیم در سال 2003 در فینال تمام ایتالیایی، رقیب دیرینه خود یوونتوس را با ضربات پنالتی به شکست وا داشت. به این ترتیب آث میلان برای بار ششم، قهرمانی لیگ اروپا را به نام خود به ثبت رساند. در تابستان، دیدار سوپرجام در برابر پورتو برگزار و با نتیجه 1-0 چهارمین پیروزی خود را در جام اروپایی به دست آورد.
بر خلاف تصورات، در پایان 2003 میلان در مقابل بوکا جونیورز در پنالتی شکست خورد و در کسب قهرمانی جام بین قاره‌ای ناکام ماند. سال 2004، دپورتیوو لاکرونیای اسپانیا را در ورزشگاه خانگی، 4 بر 1 شکست داد و به صورت غیرمنتظره، در دیدار برگشت، 4 بر 0 مجبور به پذیرفتن شکست شد. در پایان فصل، میلان برای بار 17 پیروزی سری آ را به دست آورد.
فینال 2005 استانبول؛ خاطره‌ای ماندگار در ذهن هواداران
فینال 2005 استانبول اتفاقی رخ داد که هیچ‌گاه از ذهن هواداران خارج نمی‌شود. در این فینال، میلان با گل زودهنگام «پائولو مالدینی» از حریف پیشی گرفت و «هرنان کرسپوی» آرژانتینی توانست دو گل به جای بگذارد. تا نیمه اول نیز، میلان با نتیجه 3- 0 پیروزی میدان را از آن خود کرد. آیا می‌دانید باشگاه فوتبال بارسلونا، یکی از گران‌ترین تیم‌های ورزشی به حساب می‌آید؟
بر خلاف تصورات تیم، نیمه دوم ورق برگشت و داستان جور دیگری شکل گرفت. لیورپول در 6 دقیقه آخر، نتیجه را مساوی کرد و بازیکنان آن سه گل پیاپی به میلان زدند. در نهایت، بازی در پایان 120 دقیقه بدون هیچ گل دیگری از سمت دو تیم، با ضربات پنالتی لیورپول به نفع حریف به اتمام رسید.
بازی هیجان‌انگیز دهه‌های 2005 تا 2008
نیمهنهایی سال 2006، با بازی چشمگیر دو غول اروپایی، یعنی باشگاه فوتبال آث میلان و باشگاه فوتبال بارسلونا به پایان رسید. در این بازی بارسا با نتیجه 1-0 پیروزی را به دست آورد. فصل 2005 تا 2006 نیز به دلیل تخلفات تیم در زمان تعیین داوران، کمیته انضباطی 15 امتیاز در شروع فصل از میلان کسر نمود.
این کسر امتیاز مانع از حضور میلان در لیگ قهرمانان اروپا شد. البته که بعد از بازنگری حکم، امتیاز به 8 تغییر یافت و تیم در مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان اروپا حضور پیدا کرد. سال 2007 یک فصل جدید برای میلان بود که در یک نیمهنهایی در ورزشگاه الدترافورد، در مقابل باشگاه فوتبال منچستر یونایتد 3 بر 0 شکست خورد.
البته که تیم این شکست را نپذیرفت و در شب درخشش کاکا، 3 بر 0 در مقابل لیورپول به پیروزی رسید. در تابستان 2007 نیز میلان باشگاه سویا را با نتیجه 3-1 شکست داد و برای بار پنجم سوپر جام اروپا را از آن خود کرد.
در پایان سال 2007 در تورنمت جام باشگاه‌های جهان حضور پیدا کرد و در فینال، توانست شکست را با نتیجه 4-2 بر بوکا جونیورز تحمیل نماید. میلان در سال 2008 به منظور تقویت تیم، «رونالدینیو» را از بارسلونا خرید و «آندری شوچنکو» را با یک قراداد قرضی از باشگاه فوتبال چلسی به خدمت گرفت.
در آن زمان بازیکنان مطرح زیادی جذب باشگاه شدند که یکی از آن‌ها «دیوید بکام» ستاره انگلیسی بود که تا پایان فصل به میلان پیوست. در رقابت‌های اروپایی دوم و در مقابل بازی با وردر برمن از رقابت‌ها بیرون رفت. پائولو مالدینی بعد از 24 سال حضور در سطح اول فوتبال از باشگاه خداحافظی کرد.
در آن فصل، کاکا به رئال مادرید پیوست و کارلو آنچلوتی بعد از 8 فصل هدایت میلان، به باشگاه فوتبال چلسی اضافه شد.
دوران طلایی و شکوفایی میلان
باشگاه در فصل 2010 تا 2011 «ماسیمیلیانو آلگری» را به عنوان سرمربی برگزید. در آن زمان بازیکنان زیادی به تیم پیوستند و توانستند هجدهمین قهرمانی سری آ را به دست آورند. «آندره‌آ پیرلو» نیز بعد از ده سال، میلان را به قصد رفتن به یوونتوس ترک کرد. مطالعه سرگذشت جذاب و خواندنی باشگاه فوتبال بروسیا دورتموند، با تاریخچه 111 ساله را از دست ندهید.
در آن زمان نسل طلایی میلان آغاز شد و بعد از ده سال، جام‌های معتبر داخلی و بین‌المللی را به دست آورد. اینجا بود که میلان به عنوان یکی از پرافتخارترین باشگاه‌های بین‌المللی دنیا جای گرفت. باشگاه فوتبال آث میلان فصل 2011 و 12 را نیز در جایگاه دوم به پایان رساند و در پایان فصل، شاهد خروج و خداحافظی ستارگان زیادی بود.
ورزشگاه آث میلان
«سین سیرو» ورزشگاه تیم‌های آث میلان و اینتر میلان است که به عنوان بزرگ‌ترین ورزشگاه ایتالیا و اروپا شناخته می‌شود. ساخت این ورزشگاه در سال 1925 توسط شهرداری میلان آغاز و به مدت یکسال به طول انجامید.
ورزشگاه باشگاه فوتبال آث میلان با ظرفیت 70 هزار نفری، محل بارگذاری بازی‌های هیجان‌انگیز زیادی بود. در سال 1972 بهترین گلزن میلان یعنی «جوزپه مه‌آترا» از دنیا رفت و سازنده این ورزشگاه، به یادبود این ستاره دوست‌داشتنی میلان، نام ورزشگاه سن سیرو را به جوزپه مه تغییر داد.
لازم به ذکر است که بدانید این ورزشگاه در سال 1989 به منظور بازسازی برای مدتی تعطیل شد. اما بعد از بازگشایی با ظرفیت 83 هزار نفری، پذیرای هواداران و بازی‌های هیجان‌انگیز دیگر بود. بر اساس امتیاز یوفا، این ورزشگاه نمره 5 از 5 دریافت کرده است.
نتیجه‌گیری
باشگاه آث میلان با کسب 52 جام رسمی، یکی از پرافتخارترین باشگاه‌های ایتالیا به شمار می‌رود که در رده دوم پرجام‌ترین تیم‌های فوتبال جای گرفته است. همچنین جالب بدانید میلان در 1979 توانست یک ستاره طلایی به منظور کسب دهمین اسکودتر به دست آورد.
