تاریخچه ورزش و برگزاری رقابتهای ورزشی در ایران باستان، آن گونه که باید میان مرد بازگو و شرح دادهمیشد، تعریف نشده است. ورزش ایران در بعضی قسمتها از قدمت بالایی نسبت به ورزش یونان مواجه است. در یونان باستان، رقابتهای المپیک مثل دویدن، کشتی، مشت زنی، اسب دوانی، ارّابه رانی، پنجگانه بود؛ ولی در ایران، غیر از این که بعضی از این رشتهها سابقه بالایی دارد، ورزشهایی مانند تیر و کمان، قایق رانی و… رایج بوده است. در مقاله میخواهیم درباره انواع ورزش های باستانی در ایران کدامند برای شما صحبت کنیم. با مجله خبری ما همراه باشید.
در میان کشورهای مشرق زمین، بی گمان ایران، تنها کشوری بود که در نظام تعلیم و تربیت خود، بیشترین اولویت را به ورزش و تربیت بدنی داده بود، ایرانیان به تنظیم نیرو و تندرستی و سلامت جسمانی بدن، به عنوان یک وسیله خیلی مهم برای تشیکل یک سپاهی دلاور و پیروزمند، اعتقاد داشتند.
هرودوت، تاریخ دان معروف یونانی نوشته است: «ایرانیان از پنج سالگی تا بیست سالگی، سه چیز را آموزش میدیدند؛ سواری، تیر و کمان و راستگویی»
انواع ورزش های باستانی در ایران کدامند ؟
در ادامه درباره تاریخچه ورزش در ایران و انواع ورزشهای باستانی در ایران کدامند میخواهیم بحث کنیم.
ورزش زورخانه ای
ایرانیان از گذشته به رشتههای جنگی و میدانی، علاقه بسیار داشتند و یکی از هدفهای خوب آنها از ورزشهای پهلوانی و جنگی، فراهم کردن بدن خود برای نبردهای تن به تن بود. و قصههای مثل مبارزه رستم با دیو سفید، کشتی گرفتن رستم و سهراب، جنگ تن به تن بهرام با کوت (سردار رومی) و نیز قصهها و نبردهایی که در داراب نامه، سمک عیار، حسین کرد و سایر داستانهای معروف آمده، همه بر این که ایرانیان برای کسب مقام پهلوانی در تلاش بودند دلالت دارد.
این ورزش به دلیل توجه پیشینیان به قدرت بدنی بالا، برای غلبه بر دشمنان در جنگ ها، ارزش خاصی داشته و جزئی از فعالیت های روزمره مردان، بوده است و پرورش روح و جسم به موازات هم که شعار این ورزش کهن است، در آداب و رسومش رخ نمایی می کند و هر بیننده ای که برای نخستین بار به این مکان قدم بگذارد، به آن مجذوب میشود.
ضرب زورخانه، به وسیله مرشد نواخته میشود و پلهوانان با دریافت اجازه از کهن سالان این ورزش، مرشد و افراد حاضر، دست راست خود را به زیمن گود میزنند و میبوسند و با نشان احترام به این گود مقدس، بابت احیای قوای جسمی و روحی، داخل گود میشوند و با نوای ضرب مرشد، به ورزش میپردازند. قدمت ورزش زورخانه ای یا باستانی، بنا بر شواهد تاریخی، تقریباً به اوایل قرن هفتم هجری می رسد. 17شوال که سال روز جنگ خیبر است، در تقویم ایرانیان به نام روز ورزش پهلوانی و زورخانه ای، تعیین شدهاست. ورزشکاران این رشته پیوسته به امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام اقتدا میکنند.
ورزش ایرانی چوگان
هزاران سال قبلتر از آن که شاه اسماعیل صفوی بر عمارت عالی قاپو در میدان نقش جهان اصفهان برتخت بنشیند و در منطقه وسیع این میدان تاریخی، بازی چوگان را مشاهده کنند، شاهزادگان هخامنشی در سالهای 600 قبل از میلاد مسیح، نشسته بر اسب، ترکیب منظم نظامی میگرفتند و چوگان را به نمایش درمیآوردند. چوگان به علت رواج در بین پادشاهان و بزرگان، به بازی اصیلان نیز شناخته میشد و سوارکاران ایرانی می توانستند نیرو وقابلیت اسبهای خود را در این میادین محک بزنند.
تاریخ کسب شده از هزارههای باستان، که رشته ورزشی از ایران هم به سمت هندوستان رواج پیدا کردهاست. رودکی نیز اولین شاعری است. که بعد از اسلام از چوگان حرف زد و فردوسی قصه بازی چوگان سیاوش و افراسیاب را به نظم بازگو کرد. ولی چوگان در دورهی پادشاهان صفویه به اوج پیشرفتگی خود رسید.
مدارک باستانی نشان میدهند که شاه عباس صفوی خودش یک چوگان باز بود و حتی قبل از آن که شهر اصفهان را به عنوان پایتخت انتخاب کند. در قزوین که قبل از اصفهان پایتخت کشورمان بود، چوگان بازی می کرد. در زمان حضور شاه عباس در اصفهان بود که میدان باستانی نقش جهان، برای بازی چوگان ساختهشدهبود. همان هنگامه که میدان نقش جهان میزبان صدها سوارکار چوگان باز بود افسران انگلیسی در زمان استعمار، موفق شدند. چوگان ایرانی را در باشگاه کلکته آموزش دهند و آن را همراه خود به اروپا ببرند.
کلام آخر
در گذشته باستانی ایران مردم در زور خانه مرام و ورزش را به طور جوانمردی و دلیر به جای میآوردند. و یاور یک دیگر در مشکلات بودند چیزی که امروزه در میان مردم درحال انقراض است. پهلوانی فقط به زور بازو وهیکل درشت نبود. بلکه پهلوان به جوانمردی میگفتند که با انسانیت و اخلاق کردار نیک همیشه یاور مظلومان و افراد ضعیف بود. امید واریم از خواند این وبلاگ (انواع ورزشهای باستانی در ایران کدامند؟) لذت بردهباشید. اگربه به مطالب سرگرم کننده علاقه دارید وب سایت مجله خبری ما را در دسته ورزش وتناسب اندام دنبال کنید.
بیشتر بخوانید: